Biegunka podróżnych

Schorzenie to występuje u 20 – 40% podróżujących do obszarów wysokiego ryzyka, takich jak Ameryka Środkowa, Ameryka Południowa, Azja Południowa oraz większa część Afryki, a także u około 10 – 15% osób przybywających na Bliski Wschód, do Chin, Rosji czy na południe Europy. 

Przez wiele lat przyczyny biegunki podróżnych pozostawały nieznane. Obecnie szacuje się, iż w 80% choroba ta wywoływana jest przez bakterie, takie jak:

• enterotoksyczne szczepy Escherichia coli (ETEC),
• enteroagregacyjne szeczepy E.coli (EaggEC),
• enteropatogenne szczepy E.coli,
• szczepy E.coli o rozsianym typie adhezji (DAEC).

Biegunkę podróżnych spowodować mogą również wirusy (rotawirusy, norowirusy, astrowirusy, itp.) oraz pierwotniaki (Giardia lamblia, Entamoeba histolytica, Cryptosporidium).

Wpływ na prawdopodobieństwo zachorowania mogą mieć takie czynniki jak:

• narodowość,
• wiek (szczególnie narażone są dzieci),
• stan zdrowia,
• grupa krwi,
• lokalizacja geograficzna celu podróży,
• charakter wyjazdu,
• pora roku.

Zwiększone ryzyko wystąpienia biegunki podróżniczej odnotować można wśród dzieci do 3 roku życia, kobiet w ciąży oraz osób starszych.

Leczenie

Podczas wystąpienia biegunki podróżnych większość dorosłych jest w stanie poradzić sobie samodzielnie z jej objawami. W pozostałych przypadkach chorzy kierowani są na leczenie ambulatoryjne. Jeżeli objawy ustąpią, nie zachodzi potrzeba podawania jakichkolwiek leków. Przy zwalczaniu choroby pamiętać należy o spożywaniu dużej ilości płynów (takich jak zupy i słodzona woda mineralna), zapobiegających utracie elektrolitów oraz odwodnieniu organizmu. Dieta oparta powinna być na lekkostrawnych posiłkach bogatych w produkty, takie jak:

• pszenica,
• makaron,
• ryż,
• banany,
• jogurty,
• zupy,
• gotowane białe mięso.

Jednocześnie unikać należy:

• potraw ciężkostrawnych,
• potraw smażonych,
• słodzonego mleka.

Ponadto stosuje się leczenie objawowe, polegające na łagodzeniu dolegliwości. W ciężkich przypadkach stosowana jest również antybiotykoterapia. W leczeniu dorosłych najczęściej podaje się wówczas chinolony, u dzieci natomiast kortimoksazol.


Zapobieganie

W zapobieganiu zachorowaniom na biegunkę podróżnych istotnymi czynnikami są przestrzeganie podstawowych zasad higieny (np. mycie rąk przed posiłkami) oraz właściwa dieta. Należy spożywać bezpieczne, sprawdzone produkty, które zawierają dużą ilość cukru, gorące potrawy oraz napoje. Unikać powinno się z kolei:

• świeżych warzyw liściastych,
• owoców,
• chłodnych napojów,
• chłodnych dań.

W niektórych przypadkach dopuszczalna jest również chemioprofilaktyka, czyli profilaktyczne stosowanie leków przeciwdrobnoustrojowych.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy biegunki podróżnych