Choroba Leśniowskiego i Crohna

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą chorobą zapalną przewodu pokarmowego. Doprowadza do bliznowacenia ścian jelita. Dotyczyć może każdego z jej fragmentów - od jamy ustnej aż do odbytu. Najczęściej jednak pojawia się w początkowej części jelita grubego oraz w końcowym odcinku jelita krętego.

W trakcie tej choroby zdrowymi fragmentami oddzielone od siebie są chore odcinki przewodu pokarmowego. Całą grubość ściany jelita zajmują stany zapalne.

Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna

Z reguły pierwsze objawy zaczynają się pojawiać w 2 lub 3 dekadzie życia, zdarza się, że również w wieku późniejszym.

Objawy różnią się w zależności od umiejscowienia, rozmiaru i stopnia zaawansowania zmian. Zdarza się, że choroba może do złudzenia przypominać wrzodziejące zapalenie okrężnicy. Głównie choroba przez dłuższy czas rozwija się skrycie, w efekcie jej rozpoznanie jest trudniejsze. Powód? Brak specyficznych objawów. Są one często mylone z innymi schorzeniami.

Jedną z pierwszych oznak choroby jest ból brzucha i dotyczy on 75% chorych. Schorzenie może także objawiać się niedokrwistością, brakiem łaknienia, nudnościami czy biegunką, która występuje u 65% chorych. Także szybkie chudnięcie również może być efektem. Powoduje je słabe wchłanianie pokarmu lub ograniczanie spożywania pokarmów, ponieważ nasila to dolegliwości.

Mogą wystąpić zmiany okołoodbytnicze - bolsne i dokuczliwe dla pacjenta, a także trudne do wyleczenia. Na początku choroby istnieje możliwość pojawienia się krwawienia z odbytu.

Przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna

Przyczyna choroby nadal nie jest znana. W prawie 20 procentach przypadków choroba ta występuje rodzinnie, a za jej dziedziczenie odpowiada spora ilość genów.. Wiadomo również, że przebieg choroby pogarsza palenie papierosów. Częste wdychanie nikotyny może być też czynnikiem ryzyka jej wystąpienia.

Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna

Leczenie farmakologiczne

a) immunosupresyjne - polega na dążeniu do wygaszania reakcji immunologicznej, która uszkadza jelito grube,

b) przeciwzapalne - poprzez przyjmowanie sterydów, sulfasalazy lub mesalazyny w zależności od postaci choroby,

c) stosowanie metronidazolu - antybiotyku, który stosuje się głównie gdy zmiany mają miejsce w okolicach odbytu,

d) leczenie poprzez przyjmowanie leków zapierających.

Leczenie operacyjne

Leczenie operacyjne jest wskazane jedynie gdy wcześniejsza kuracja nie przynosi pozytywnych efektów oraz gdy pojawiają się powikłania, np. przetoki, zarosty czy masywne krwotoki. Operacja polega na wycięciu zmienionego chorobowo jelita i poszerzeniu zwężonych odcinków.

W procesie leczenia tej choroby konieczne jest bezwzględne stosowanie się do zaleceń żywieniowych. Warto przyjmować preparaty dostarczające niezbędnych składników odżywczych, np. rybie tłuszcze czy lecznicze zioła.

Jeśli rozpoznasz u siebie objawy tej choroby koniecznie zgłoś się do najbliższego ośrodka medycznego. Lekarz specjalista wykona badania diagnostyczne i pomoże Ci poradzić sobie z chorobą. Nie czekaj z decyzją o wizycie w gabinecie lekarskim!

Autor: Wiktoria Karwicka

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy choroby Leśniowskiego i Crohna