Choroba motylicza

Pojawiają się trzy charakterystyczne objawy: powiększenie wątroby (hepatomegalia), nieregularne napady gorączki (nawet 40 stopni) i zwiększenie liczby eozynofilów w krwi (eozynofilia). Często występuje pokrzywka, nudności z wymiotami, zaburzenia trawienia, nerwowość, bóle stawowe, bóle mięśniowe, przy intensywniejszych inwazjach pasożyta i dłuższych zarażeniach rozwija się żółtaczka. Przywra może się przedostać także do płuc, ośrodkowego układu nerwowego, mięśni, tkanek podskórnych i gałek ocznych. Ostra faza choroby prowadzi do zapalenia wątroby. Ludzie zarażają się jedząc surową i niedogotowaną wątrobę zwierząt chorych na chorobę motyliczą. Połknięte pasożyty przyczepiają się do błon śluzowych w gardle i innych fragmentów przewodu pokarmowego, wywołując obrzęki oraz zapalenia. Następnie wnikają do jamy brzusznej i tam wędrują do wątroby, nie dając na razie żadnych objawów. Pierwsze objawy pojawiają się po mniej więcej 14 dniach.

Leczenie: przez lekarza w warunkach szpitalnych. Organizm może zareagować dość burzliwie na leczenie, a zależy to od stopnia inwazji pasożytów, które, trute i nie mogące uciec, ani być wydalone drogami żółciowymi do przewodu pokarmowego i na zewnątrz (ze względu na rozmiary), stają się bardzo niespokojne i ruchliwe, co objawia się dokuczliwymi bólami i skurczowe w brzuchu, nudnościami i wymiotami oraz biegunką. Leczenie obejmuje także regenerację uszkodzonej wątroby, usunięcie toksyn, .

Zapobieganie: zarażeniu przywrą: leczenie i eliminowanie zwierząt zarażonych (zwłaszcza owiec i bydła), zwalczanie żywicieli pośrednich (ślimaków) przez osuszanie terenów podmokłych i likwidowanie niepotrzebnych cieków wodnych, okresowe badania zwierząt, chemiczna dezynfekcja ścieków, nie biwakować na terenach podmokłych oraz nie ssać niemytych roślin np. szczawiu, rzeżuchy.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy choroby motyliczej