Difylobotrioza

W Ameryce Północnej pojawił się wraz z emigrantami europejskimi w XX wieku. Bardzo rzadkie przypadki zachorowań na chorobę wywoływaną przez tego tasiemca, czyli difylobotriozę, obserwuje się w Kanadzie, w Afryce wschodniej, na Madagaskarze, a także w Australii. Objawem zarażenia tym tasiemcem może być złośliwa niedokrwistość, spowodowana niedostatkiem witaminy B₁₂ .  Bruzdogłowiec szeroki  pasożytuje na człowieku, a także na ssakach, których pożywieniem są ryby, np. foki, niedźwiedzie.

Difylobotrioza to tasiemczyca, czyli choroba wywołana przez tasiemca. Objawia się ona niedrożnością jelit, biegunkami, bólami brzucha, chudnięciem, oraz niedokrwistością megaloblastyczną - krwiotwórcza funkcja szpiku kostnego zostaje zaburzona. Chorzy są bladzi i osłabieni.

Rozpoznanie polega na stwierdzeniu jaj i proglotydów (członów) bruzdogłowca szerokiego w kale. Jaja są bardzo  liczne, owalne i mają rozmiary 58-76 na 40-51 m, z jednej strony mają wieczko, a z drugiej -  mały guzek.

Zwalczanie i zapobieganie: zabezpieczenie kału i ścieków, unikanie jedzenia półsurowych ryb oraz produktów pochodnych od ryb, np. wątróbka, ikra.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy difylobotriozy