Enterobioza

Dorośli ludzie, ze względu na większą odporność, są mniej podatni na zarażenia. Enterobiozę diagnozuje się badając kał na obecność jaj, a w ciężkich przypadkach na obecność samic owsika. Rano przed kąpielą i skorzystaniem z ubikacji robi się tzw. „test taśmy celofanowej″, tzn. dotyka się okolic odbytu lepką stroną taśmy celofanowej, do której przyklejają się jaja owsika. 4 wyniki ujemne testu oznaczają nieobecność pasożytów.

Leczenie farmakologiczne: podawanie  mebendazolu, albendazolu lub pyrantelu. Zawsze prowadzone powinno być przez lekarza. Leczenie jest utrudnione ze względu na wtórne zarażenia i powszechność występowania pasożytów. Należy również objąć leczeniem wszystkie przebywające wspólnie osoby. Należy je powtarzać i kontrolować jego skuteczność. Należy zlikwidować wszystkie możliwe źródła powtórnego zakażenia (zmienić pościel przed i po leczeniu, dzieciom na noc zakładać obcisłe majtki). Wszystkie codziennie używane przedmioty (naczynia, nakrycia, zabawki itp.) należy zdezynfekować, ponieważ mogą się na nich znajdować jajeczka owsików.

Zapobieganie: przestrzeganie higieny osobistej, zwłaszcza u dzieci, częste mycie rąk (przed posiłkiem, po wyjściu z ubikacji, dotykaniu krocza itd.), mycie warzyw i owoców, obcinanie krótko paznokci u dzieci, zmiana bielizny przed spaniem, okresowe badania w kierunku owsicy, zmiana bielizny, wymienianie piasku w piaskownicy, spanie w oddzielnych łóżkach, aby uniknąć zarażenia od chorej osoby, nie bawienie się w brudnej piaskownicy. Zwalczanie owsicy jest bardzo trudne, gdyż rozwój osików nie wymaga żywiciela pośredniego. Ponadto, inwazje tych pasożytów są zwykle mnogie. U jednego gospodarza mogą być tysiące owsików. Wypływa to z faktu, że bardzo częste są zarażenia wtórne tego samego żywiciela (brudnymi rękami człowiek sam przenosi jaja z okolic odbytu i krocza do własnych ust).

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy enterobiozy