Gastropareza

Przyczyny gastroparezy

Jak wyżej zostało wspomniane gastropareza często jest idiopatyczna, co znaczy że nie ma jasnej przyczyny. Za przyczynę części przypadków gastroparezy uważanej za idiopatyczną uznaje się zakażenie cytomegalowirusem (CMV). Drugim wirusem podejrzewanym o przyczynę gastroparezy jest wirus Epsteina-Barr (EBV), który może wywołać chorobę zwaną mononukleoza zakaźna. Kolejnym wirusem wymienianym wśród przyczyn gastroparezy jest herpeswirus HSV-3, który wywołuje takie choroby, jak półpasiec oraz ospa wietrzna.

Często za zaburzenia w opróżnianiu żołądka odpowiedzialna jest cukrzyca. Gastropareza jest bowiem jednym z objawów neuropatii cukrzycowej, która z kolei jest bardzo częstym powikłaniem cukrzycy.

Wśród przyczyn gastroparezy wymienia się również niektóre zabiegi operacyjne oraz zażywanie niektórych leków. Oprócz cukrzycy, która jest najczęstsza chorobową przyczyną opóźnionego opróżniania żołądka, wymienia się również takie choroby, jak: choroba Parkinsona, twardzina układowa, toczeń rumieniowaty układowy, nowotwory złośliwe, skrobiawica, niedrożność rzekoma przewodu pokarmowego, mastocytoza układowa, niedokrwienie jelit.

Objawy gastroparezy

Skutkiem opóźnienia opróżniania żołądka jest zaleganie pokarmu w żołądku. To prowadzi do rozciągania się ścian żołądka. Taka sytuacja rodzi szereg objawów dla chorego.

Najczęściej występującym objawem gastroparezy są nudności i wymioty. Pacjenci skarżą się również na pełność posiłkową - uczucie pełności w trakcie lub po posiłku, mimo spożycia niewielkiej ilości pokarmu. Chorzy odczuwają wczesne uczucie sytości. Skarżą się na ból w nadbrzuszu lub dyskomfort odczuwany w tej lokalizacji. Pacjenci z opóźnionym opróżnianiem żołądka skarżą się także na wzdęcia.

W ciężkich przypadkach gastropareza prowadzi do utraty masy ciała, niedożywienia, odwodnienie i dyselektrolitemii, która jest ostrą postacią odwodnienia połączoną z utratą elektrolitów.

Rozpoznanie gastroparezy

Lekarz rozpoznaje chorobę na podstawie wywiadu z pacjentem. Objawy opisywane przez pacjenta, jeżeli dają postawę do podejrzenia gastroparezy, zostają potwierdzone stwierdzeniem opóźnienia opróżniania żołądka przy pomocy odpowiednich badań.

Lekarz powinien zwrócić szczególna uwagę, czy nie ma do czynienia z zapaleniem błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, refluksem dwunastniczo-żołądkowym. Lekarz powinien w diagnostyce zwrócić także uwagę czy nie ma do czynienia z przesunięciem treści pokarmowej z żołądka do przełyku, bez odruchu wymiotnego, które ma miejsce m.in. w zespole przeżuwania oraz chorobie refleksowej przełyku. W rozpoznaniu różnicowym lekarz powinien wykluczyć dyspepsje czynnościową, jadłowstręt psychiczny i bulimię, zespół wymiotów cyklicznych, niedoczynność tarczycy oraz przewlekłe stosowanie kannabinoidów ? np. zawarte w konopiach.

Leczenie gastroparezy

W celu zmniejszenia dolegliwości oraz zapobieganiu niedożywienia stosuje się leczenie żywieniowe. Polega na zmianie diety oraz zmniejszeniu objętości posiłków.

U pacjentów z gastroparezą stosuje się także leczenie farmakologiczne, elektryczną stymulacje żołądka, zabiegi inwazyjne w obrębie odźwiernika oraz akupunkturę.