Kamica żółciowa

Głównymi składnikami kamieni żółciowych są w różnych proporcjach: cholesterol, barwniki żółciowe, jony nieorganiczne i białka. Najczęściej występują złogi mieszane cholesterolowo-barwnikowe. Kamienie jednorodne czyli złożone tylko z jednego składnika np. cholesterolu lub barwników żółciowych występują rzadko. Kamienie w pęcherzyku mogą drażnić błonę śluzową pęcherzyka wywołując jej odczyn zapalny prowadzący do wydzielania wapnia, który odkłada się w tych kamieniach. Dlatego długo istniejące złogi są bogato uwapnione.

Powstawaniu kamieni sprzyja:

• średni i starszy wiek
• płeć żeńska
• czynniki hormonalne np. przebyte ciąże
• zaburzenia metaboliczne np. otyłość, hipercholesterolemia, cukrzyca
• przewlekłe choroby przewodu pokarmowego np. jelita cienkiego i grubego
• stan po resekcji żołądka i jelita,
• farmakoterapia np. leki antykoncepcyjne.

Objawy

Jeśli kamień zaczopuje przewód żółciowy wspólny i pęcherzykowy dochodzi do zaburzeń w transporcie żółci koniecznej do trawienia, co wywołuje nagły ból w prawej okolicy podżebrowej jamy brzusznej promieniujący do prawej łopatki , nawracające objawy niestrawności, nasilone nudności i wymioty, czasem dochodzi do żółtaczki.

Leczenie

Wśród dostępnych metod leczniczych najczęściej wykorzystuje się chirurgię, chociaż są także metody leczenia zachowawczego.

Leczenie zachowawcze

Niektóre z kamieni powstające z cholesterolu, mogą zostać rozpuszczone przez stosowanie soli kwasów żółciowych. Tabletki zawierające kwasy żółciowe uwalniają je powodując wyższe ich stężenie w pęcherzyku i rozpuszczenie kamieni (trwa to czasem kilka miesięcy). Inną metodą jest kruszenie kamieni za pomocą fali uderzeniowej generowanej z zewnątrz i wykorzystującej fale ultradźwiękowe. Piasek powstały na skutek rozbicia kamieni jest następnie rozpuszczany przy pomocy leków. Jedną z metod jest wprowadzenie cewnika bezpośrednio do pęcherzyka i podanie roztworu substancji rozpuszczającej kamienie, w wyniku czego nikną one w ciągu kilku godzin. Leczenie chirurgiczne polega na wycięciu całego pęcherzyka żołciowego wraz z kamieniami i przeszukaniu dróg żółciowych i usunięciu z nich ewentualnych kamieni (cholecystektomia z rewizją dróg żółciowych). Obecnie stosuje się specjalną technikę dojścia do pęcherzyka nazywaną cholecystektomią laparoskopową, w której zminimalizowana jest ingerencja chirurgiczna, a chory wraca do domu po 1-2 dniach po zabiegu.

Ryzyko zachorowania

Kamica żółciowa należy do najczęściej spotykanych chorób. Cierpi na nią co piąta kobieta i co dziesiąty mężczyzna. Choroba pojawia się najczęściej dopiero po ukończeniu trzydziestego roku życia i w przypadku połowy osób przez cale życie nie powoduje dolegliwości. Często kamicę żółciową wykrywa się przypadkowo, wykonując zdjęcia rentgenowskie lub badania ultrasonograficzne.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy kamicy żółciowej