Nie posiadamy danych o zachorowalności na mikroskopowe zapalenie jelita grubego w Polsce. Wiemy na podstawie danych z innych krajów, że na zapalenie mikroskopowe choruje średnio 7-8 osób dla 100 tys. populacji w ciągu roku. Zapalenie kolagenowe jelita dotyczy w większym stopniu kobiet niż mężczyzn. Najwięcej osób choruje mając powyżej sześćdziesiątego roku życia. Inaczej jest z zapaleniem limfocytowym, które dotyczy w podobnym stopniu zarówno kobiety, jak i mężczyzn w różnym wieku.
Istnieją szacunki, że 1/5 chorób zdiagnozowanych jako zespół jelita drażliwego w istocie może być mikroskopowym zapaleniem jelita. Błędna kwalifikacja zapalenia mikroskopowego i uznanie go jako zespół jelita drażliwego, skutkować będzie również nieprawidłowym leczeniem, a co za tym idzie nieskutecznym. Warto jednak podkreślić, że choroba mikroskopowa jelita grubego nie należy do chorób groźnych. Choroba nie prowadzi do przedwczesnej śmierci, nie powoduje również kalectwa. Nie stwierdzono również powikłań nieleczonego zapalenia w postaci rozwoju nowotworu. W około 1/3 przypadków mikroskopowe zapalenie jelita grubego ustępuje samoistnie. Po ustąpieniu dolegliwości choroba może powrócić. Najistotniejsze w walce z tym schorzeniem jest trafna diagnoza, która pozwoli szybko i skutecznie wdrożyć odpowiednie leczenie.
Pacjenci zgłaszający się do lekarza skarżą się przede wszystkim na biegunkę. Biegunka jest podstawowym objawem mikroskopowego zapalenia jelita grubego. Biegunka jest wodnista i obfita. Rzadko zdarza się, że w jej wyniku dochodzi do odwodnienia. W trakcie tego zapalenia odczuwany jest kurczowy ból brzucha oraz dochodzi do nagromadzenia gazów w jelicie. Obserwuje się również nieznaczny spadek masy ciała.
Rozpoznania zapalenia mikroskopowego jelita grubego dokonuje się na podstawie badania histologicznego. W kolagenowym zapaleniu widoczne jest pogrubienie warstwy kolagenu u podstaw komórek nabłonka. Dla zapalenia limfocytowego charakterystyczna jest zwiększona liczba limfocytów śródnabłonkowych.
W leczeniu kolagenowe zapalenie jelita grubego stosuje się farmakoterapię. Przede wszystkim są to leki hamujące biegunkę. W cięższych przypadkach stosuje się steroidy. Kiedy farmakoterapia okazuje się nieskuteczna, zaleca się leczenie operacyjne, polegające na wyłonieniu jelita krętego - ileostomia. W przypadku limfocytowego zapalenie jelita nie stosuje się leczenia operacyjnego. Leczenie w tym przypadku polega na stosowaniu leków przeciwbiegunkowych.
Zobacz również objawy tej choroby: Objawy mikroskopowego zapalenia jelita grubego
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa) należy do nieswoistych zapaleń jelit o nieznanej przyczynie. Jest to choroba przewlekła przebiegająca z remisjami i zaostrzeniami. Choroba ta jest rozlanym, nieswoistym procesem zapalnym błony śluzowej odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w części przypadków do powstania owrzodzeń... czytaj więcej
Analiza krwi w celu wykrycia raka jelita grubego
Po raz pierwszy w Kanadzie zostanie użyty test analizujący krew, w celu wykrycia raka jelita grubego. Prowincja kanadyjska Saskatchewan została pierwszą prowincją, która pozwala na ucieczkę do pomocy analizy krwi, dzięki której można postawić diagnozę nowotworu jelita grubego.... czytaj więcej
Brak komentarzy