Pemfigoid ciężarnych

Opryszczka ciężarnych

Choroba zwana jest również opryszczką ciężarnych. Przyczynami choroby są zmiany w surowicy chorych kobiet, w której pojawiają się przeciwciała „wrogo” nastawione do błony łączącej skórę właściwą i naskórek. Choroba występuje rzadko, a wszystko zależy od uwarunkowania genetycznego danej osoby, u której mogą zajść nieprawidłowe reakcje układu immunologicznego. Wcześniejsze przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych również może przyczyniać się do powstania tej choroby skóry u kobiet. Objawy wyglądają dość specyficznie. Najczęściej pojawiają się na brzuchu i dolnych kończynach - przypominają okrągłe plamy ciemnego koloru, otoczone licznymi opryszczkami o różnej wielkości, które powodują świąd i pieczenie.

Przebieg pemfigoidu u kobiet ciężarnych

Choroba charakteryzuje się wystąpieniem zmian naskórnych w postaci pęcherzów. Może również pojawić się świąd. Rozwija się zazwyczaj pod koniec II trymestru lub w czasie trwania III. Pierwsze objawy w postaci opryszczek wystąpić mogą na brzuchu i kończynach. Choroba może mieć wpływ na przebieg ciąży. W bardzo rzadkich przypadkach stwierdzono poronienie. Najczęściej jednak, dziecko rodzi się przedwcześnie z niską masą urodzeniową. Jednak nie jest to nic bardzo niebezpiecznego. Odnotowane zostały przypadki, w których stwierdzono chorobę u nowo narodzonego dziecka. Wynika to z tego, że również niemowlę narażone jest na skutki pemfigoidu. W przeprowadzanych badaniach immunopatologicznych stwierdzono, że zmiany naskórne u niemowląt wywołane chorobą pemfigoidu u matki, są identyczne.

Leczenie pemfigoidu

Choroba w dużej części przypadków ustępuje samoczynnie zaraz po urodzeniu dziecka. W kilka dni po porodzie ustępuje świąd i zanikają opryszczki. W przypadku wystąpienia choroby u dziecka, również ustępuje ona od kilku dni do kilku tygodni po urodzeniu. U matek zdarza się również, że objawy zanikają dopiero po zaprzestaniu karmienia niemowlęcia piersią. W czasie ciąży, zaleca się jednak odpowiednią kontrolę swojej wagi, ponieważ choroba może mieć wpływ na zbyt małe przybieranie na masie. Stosuje się również leczenie miejscowe, które polega na przepisaniu i smarowaniu ciała specjalnymi kremami, które regulują natężenie choroby. Lekarz może przepisać środki doustne, jednak jest to bardzo rzadka sytuacja. Najczęściej są to leki przeciwhistaminowe lub wapń. Pomagają one zmniejszyć świąd i pieczenie skóry.

W nielicznych sytuacjach mogą zdarzyć się również powikłania, które mogą obejmować przejście pęcherzyków na dziecko lub wtórne infekcje. Wyleczenie do końca nie jest zawsze możliwe, mimo faktu, że choroba ustąpić może samoczynnie po urodzeniu, to istnieje prawdopodobieństwo jej nawrotu w czasie kolejnej ciąży. Jednak jej przebieg jest praktycznie taki sam.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy pemfigoidu ciężarnych