Wgłobienie jelita krętniczo - kątnicze

Wgłobienie zazwyczaj dotyka niemowląt. Szczyt zachorowalności występuje pomiędzy 6, a 24 miesiącem życia. Rzadko zdarza się, aby występowało po drugim roku życia. Znacznie częściej wgłobienie pojawia się u chłopców, zwykle wiosną lub jesienią.

Wgłobienie może być spowodowane wirusowym zapaleniem górnych dróg oddechowych, a w rzadkich przypadkach także polipem jelita, uchyłkiem Meckela lub innymi wadami wrodzonymi. W trakcie choroby ściana jelita ulega obrzękowi, a następnie martwicy. Wywołuje to niedrożność, a nawet zapalenie otrzewnej w dłużej trwającym wgłobieniu.

Głównymi i pierwszymi objawami wgłobienia jelita krętniczo – kątniczego są zwykłe napadowe bóle brzucha. Do pierwszego ataku dochodzi zazwyczaj podczas snu. Pomiędzy napadami  u dziecka nie pojawiają się żadne dolegliwości. Małe dzieci z powodu brzucha są niespokojne i płaczą.

W początkowym stadium choroby dziecko wydala normalny stolec. Później jednak stolec może zawierać śluz z krwią i przypominać galaretkę malinową. Bólom brzucha często towarzyszą wymioty i wzdęcia. Może pojawić się także gorączka. Często można wyczuć guz w podbrzuszu, zazwyczaj pod prawym łukiem żebrowym. Zdarzają się wgłobienia bez charakterystycznych napadów bólu.

Diagnoza stawiana jest na podstawia badania radiologicznego z wlewem doodbytniczym. Oprócz rozpoznania choroby, badanie może również wywołać odgłobienie, czyli cofnięcie się wgłobienia i wyleczenie.

Dla dziecka w dobrym stanie podstawową formą leczenia jest wlew doodbytniczy. W chwili, gdy nie wywoła on odgłobienia lub ze względu na ciężki stan dziecka jest niemożliwy do wykonania, wówczas przeprowadza się zabieg chirurgiczny. Polega on na wyciągnięciu jelita cienkiego z grubego. Czasem przeprowadza się wycięcie jelita i zespolenie jego końców.

Rokowania są zazwyczaj dobre, jednak późne rozpoznanie choroby może zwiększyć ryzyko ciężkich powikłań.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy wgłobienia jelita krętniczo - kątniczego