Wrodzona niedrożność przełyku

Wada ta powoduje gromadzenie się śliny w górnym odcinku przełyku oraz w jamie ustnej skąd jest później zasysana do dróg oddechowych. Wskutek tego pęcherzyki płucne zostają nią zalane i powstaje zapalenie płuc. Oprócz tego, sok żołądkowy jest zarzucany do płuc poprzez przetokę przełykowo – tchawiczą uszkadzając nabłonek pęcherzyków płucnych. To natomiast prowadzi do pogorszenia wymiany gazowej i nasilenia niewydolności oddechowej. U noworodków, u których rozpoczęto już karmienie do dróg oddechowych dostaje się także pokarm, znacznie pogarszając rokowanie.

Wrodzona niedrożność przełyku objawia się najpierw sporą ilością pienistej wydzieliny w jamie ustnej. Później pojawia się także duszność i sinica, a podawany pokarm wylewa się z ust. Po zauważeniu pienistej śliny z ust dziecka należy natychmiast przerwać karmienie i niezwłocznie udać się do specjalisty.

Rozpoznania wady dokonuje się za pomocą badania radiologicznego z kontrastującym cewnikiem. Uwidacznia ono zwijanie się cewnika w górnym odcinku przełyku. Diagnoza choroby przed pojawieniem się pierwszych dolegliwości może zostać ustalona jedynie, gdy podczas rutynowego odśluzowania noworodka lekarz próbuje wprowadzić do żołądka sondę. Jeżeli występuje zarośnięcie przełyku, jest to niemożliwe do wykonania.

Leczenie polega głównie na założeniu sondy do górnego odcinka przełyku oraz odsysaniu jego zawartości co około 10 minut. Pacjentowi podaje się antybiotyki, kroplówki oraz tlen. Skuteczne jest jedynie leczenie operacyjne, daje ono dobre wyniki w około 90% przypadków. U niektórych dzieci po operacji może wystąpić zwężenie w miejscu zespolenia obu końców przełyku. Często pojawia się także refluks żołądkowo – przełykowy.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy wrodzonej niedrożności przełyku