Zapalenie końcowego odcinka jelita cienkiego

Najczęściej wymienia się czynniki genetyczne, zakaźne oraz immunologiczne. Rozpoznanie jest bardzo trudne. Diagnozę stawia się na ogół dopiero po 3 latach trwania choroby.

Objawy:

Do najbardziej typowych objawów należą biegunki, pobolewania w jamie brzusznej, niedokrwistość, zwyżki temperatury, którym towarzyszy przyspieszony OB i zmienna, umiarkowana leukocytoza. Występują też zaburzenia resorpcji, szczególnie kwasów żółciowych (niskie stężenie cholesterolu we krwi), witaminy B i kwasu foliowego. Palpacyjnie wyczuć można w połowie przypadków oporność w okolicy caecum, niekiedy znajduje się przetoki zewnętrzne. Radiologicznie typowe są zmiany końcowego odcinka jelita biodrowego (zwężenie, sztywność) oraz przetoki wewnętrzne.

W fazie drugiej dolegliwości mocno się nasilają. Mogą również dołączyć objawy zapalenia języka, obrzęki kończyn. Zmiany zapalne umiejscawiają się najczęściej w jelicie biodrowym, ale mogą się również rozprzestrzeniać na jelito grube.

Choroba Leśniowskiego-Crohna charakteryzuje się występującymi po sobie okresami remisji i zaostrzeń. Towarzyszą jej objawy zespołu złego wchłaniania oraz ogólne niedożywienie. Uporczywa biegunka powoduje utratę białka, witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, żelaza, magnezu, potasu i wapnia. Może prowadzić to do niedokrwistości, niedoborów białka, zaburzeń krzepliwości.

Ryzyko zachorowania

Choroba rozpoczyna się zwykle u młodych osób dorosłych i występuje z jednakową częstością u kobiet i u mężczyzn. Jest chorobą stosunkowo rzadko występującą w Polsce, spotykaną zwykle u ludzi w młodym wieku.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy zapalenia końcowego odcinka jelita cienkiego