Zatrucie ibuprofenem

Lek ten jest jednak uważany za stosunkowo najbezpieczniejszy z grupy tzw. niesterydowych leków przeciwzapalnych. Okazuje się, że ibuprofen, podobnie jak paracetamol, powoduje mniej działań niepożądanych  niż kwas acetylosalicylowy. W trakcie leczenia ibuprofenem rzadziej występują także poważne powikłania ze strony przewodu pokarmowego  aniżeli w trakcie terapii kwasem acetylosalicylowym, a nawet paracetamolem.

Przyczyną zatrucia jest najczęściej jednorazowe spożycie nadmiernej ilości leku lub rzadziej wielokrotne, zbyt częste zażywanie.

U dziecka przyjęcie jednorazowo dawki większej niż 400 mg ibuprofenu może spowodować objawy przedawkowania. Dla dorosłych wielkość takiej dawki nie została jak dotąd ustalona.


Ibuprofenu nie powinno stosować się jednocześnie z:

• lekami przeciwnadciśnieniowymi, ze względu na zmniejszanie ich skuteczności przez ibuprofen
• lekami moczopędnymi, ponieważ ibuprofen może zmniejszać ich skuteczność
• lekami przeciwkrzepliwymi - ibuprofen może wzmacniać ich skuteczność
• litem i metotreksatem
• kortykosteroidami

Charakterystyczne objawy zatrucia:

• bóle brzucha
• nudności wymioty
• zawroty i bóle głowy
• szumy uszne
• niezborność ruchowa

Do cięższych objawów zatrucia zalicza się także zespół ostrej niewydolności oddechowej, kwasicę metaboliczną, drgawki, ostrą niewydolność nerek, śpiączkę oraz uszkodzenie wątroby.

Przedawkowanie leku wywołuje łagodne objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego i przewodu pokarmowego, hipowentylację, drgawki, kwasicę metaboliczną, bradykardię, cholestazę, uszkodzenie wątroby i nerek.

Ibuprofen jest szybko wydalany z moczem i nie kumuluje się w organizmie. Tak więc w przypadku nieznacznego przedawkowania nie jest potrzebna pomoc lekarska. Bezpośrednio po spożyciu nadmiaru leku należy sprowokować wymioty, a następnie podać doustnie węgiel lekarski.