Zatrucie ołowiem

Jak dochodzi do zatrucia?

Ołów jest pierwiastkiem naturalnie występującym w skorupie ziemskiej. Górnictwo, produkcja paliwa oraz inne formy ludzkiej działalności spowodowały, że stał się on wszechobecny.

Ołów może gromadzić się w powietrzu, wodzie, glebie oraz żywności. Znajdziemy go też w niektórych kosmetykach, farbach ołowiowych, czy opakowaniach żywności konserwowych.

Może wnikać do organizmu albo przez dłuższy czasu i tam się kumulować, albo też dochodzi do dużej kumulacji w krótkim okresie czasowym. W obu tych przypadkach dochodzi do zatrucia. Jak do tej pory nie ustalono jaka ilość ołowiu jest trująca, dlatego uznaje się, że każda jego ilość może być niebezpieczna.

Skąd wiadomo, że doszło do zatrucia?

Zwykle od razu po zatruciu nie pojawiają się żadne objawy. Gdy jednak już się pojawią, ciężko jednoznacznie stwierdzić, czym są wywołane, ponieważ można je przypisać wielu dolegliwościom.

Zaniepokoić nas powinno:

• wymioty,
• metaliczny posmak,
• ślinotok,
• bóle głowy i brzucha,
• rozdrażnienie i osłabienie organizmu,
• utrata orientacji i pamięci.

Następnie pojawiają się kolejne objawy zatrucia, które są już bardziej poważne:

• kolki jelitowe,
• skurcze mięśni,
• anemia,
• zaparcia,
• spowolnienie tętna
• obniżona temperatura ciała
• krwiomocz i białkomocz

Jak to wygląda u dzieci?

Zatrucie występujące u dzieci jest o wiele bardziej poważniejsze. Najbardziej szkodliwe są zatrucia u dzieci ok. 6. roku życia, ponieważ mogą wpływać na rozwój fizyczny i psychiczny.

Pierwszymi niepokojącymi objawami są utrata apetytu, bóle brzucha, wymioty, utrata wagi, anemia, osłabienie, czy też nawet utrata słuchu i zachamowanie wzrostu.

Dziecko może mieć problemy z koncentracją oraz z uczeniem się. Czasami może dojść nawet to zaniku umiejętności mówienia oraz zmiany zachowania.

Jak można stwierdzić, że to zatrucie?

Jednoznaczną diagnozę można postawić po wykonaniu badań. Badamy krew pod kątem składu oraz powiomu ołowiu.

Dopuszczalny poziom ołowiu we krwi u dzieci wynosi  10 µg/dL, natomiast u dorosłych od 0 do 25 µg/dL.

Pierwsza pomoc w przypadku zatrucia ołowiem

W przypadku zatrucia drogą pokarmową podaje się węgiel leczniczy, sól glauberską oraz  sprowokować wymioty. Bezzwłocznie należy wezwać lekarza.

Leczenie szpitalne polega na dożylnej lub doustnej chelatacji, czyli wprowadzeniu do organizmu wiążących metale ciężkie i usunięcie ich z organizmu.

W przypadku braku leczenia zatrucie ołowiem może doprowadzić do śmierci

Ołowica jest chorobą występującą dość rzadko. Jej skutki mogą być bardzo poważne dla organizmu. W przypadku podejrzeń zatruciem bezzwłocznie należy zgłosić się do lekarza.